Uit nieuw onderzoek van Asset Risk Consultants (ARC) blijkt dat de meeste vermogensbeheerders weinig tot geen blootstelling aan goud hebben. En als ze al goud kopen, dan is dat vaker een tactische zet op prijsmomentum dan een fundamentele positie binnen de portefeuille. Uit hun onderzoek blijkt dat 75 procent van de vermogensbeheerders minder dan 2,5 procent in goud heeft geïnvesteerd en dat geen enkel fonds meer dan 10 procent van het vermogen in goud aanhoudt.
Veel vermogensbeheerders doen niets of bijna niets met goud (Bron: ARC)
Dit sluit aan bij eerdere bevindingen dat de meeste vermogensbeheerders geen structurele positie in het edelmetaal hebben. Graham Harrison, voorzitter van ARC, stelt dat de investeringsfundamenten van goud zwak zijn vanuit het perspectief van een belegger. Hij noemt de bekende argumenten, namelijk dat goud niet productief is en dat het daarom ook geen inkomstenstroom genereert. En dat is waar, maar tegelijkertijd ook niet het volledige verhaal. Uit het boek Van Goud tot Bitcoin!
"Vanuit het perspectief van een belegger op zoek naar rendement klinken deze argumenten logisch. Vanuit dat doel bezien is het logisch om geld te investeren in bedrijven die toegevoegde waarde produceren voor de samenleving. Een belegger die geld uitleent of aandelen heeft in een bedrijf, profiteert daarvan mee in de vorm van rente of dividend. Een belegger neemt daarmee ook een zeker risico, want de waarde van een aandeel kan ook dalen. Als een bedrijf failliet gaat zelfs tot nul. Op basis van de resultaten en balans van een bedrijf kunnen beleggers verschillende rationele waarderingsmethoden toepassen. Door de waarde van een aandeel af te zetten tegen bijvoorbeeld winst, dividend, cashflow of boekwaarde van het bedrijf kan een belegger redelijk inschatten wat de marktwaarde zou moeten zijn en of een aandeel onder- of overgewaardeerd is ten opzichte van die van andere bedrijven in een bepaalde sector.
Dergelijke waarderingsmethoden kunnen niet worden toegepast op goud. Het is weliswaar mogelijk goud uit te lenen en op die manier cashflow in de vorm van rente te genereren, maar dat is niet waar het edelmetaal haar werkelijke waarde aan ontleent. Slechts een fractie van al het goud op de wereld wordt uitgeleend. Dat gebeurt vooral op initiatief van goudmijnen die de prijs voor hun toekomstige productie willen vastleggen. Dit kan dus geen criterium zijn om de waarde van goud te bepalen. Voor een belegger heeft goud alleen waarde als de prijs stijgt, want dan kan koersrendement behaald worden. Maar omdat beleggers hun waarderingsmethoden voor aandelen en obligaties niet kunnen toepassen op goud, zien ze er de waarde niet van in.
Wie vanuit dit perspectief naar goud kijkt zal niet begrijpen wat de werkelijke waarde is en zal daarom zelden goud in de beleggingsportefeuille op nemen. Een belegger zal hooguit een paar procent goud aanhouden, omdat de prijs van het edelmetaal historisch gezien weinig correlatie heeft met aandelen en obligaties. Daardoor brengt goud meer diversificatie aan en kan het de verhouding tussen risico en rendement in een gespreide beleggingsportefeuille verbeteren. Maar dat is de minst belangrijkste reden om goud te bezitten."
Goud heeft waarde omdat het geen kredietrisico en valutarisico kent, de kwaliteit constant blijft en het aanbod in een laag en voorspelbaar tempo toeneemt ten opzichte van de bovengrondse goudvoorraad. Dat goud ‘niets doet’ is in sommige gevallen geen zwakte, maar juist een kracht. In de westerse wereld wordt goud veelal gezien als belegging en vergeleken met aandelen, obligaties en grondstoffen. Maar goud is niet als zodanig te categoriseren. De waarde van het edelmetaal wordt namelijk op een totaal andere manier bepaald dan die van aandelen en obligaties. Maar wat is goud dan wel? Uit het boek Van Goud tot Bitcoin!
"Door de geschiedenis heen werd goud vanwege haar unieke eigenschappen door de markt geselecteerd als meest geschikte vorm van geld en als object om vermogen in op te slaan. Die eerste functie vervult goud niet meer sinds overheden het monopolie over geldcreatie naar zich toe hebben getrokken, maar goud is nog altijd een bewezen instrument om vermogen in op te slaan.
Vermogende mensen zoeken al sinds jaar en dag naar middelen om hun vermogen te beschermen. Zij kunnen veiligheidshalve niet al hun geld op een bankrekening laten staan, want als een bank omvalt is hun geld weg. Kijken we naar de geschiedenis, dan zien we dat er verschillende manieren zijn om vermogen veilig te stellen en in te bewaren. Rijken bezitten naast financiële activa, zoals aandelen en obligaties, ook tal van tastbare, waardevolle en waardevaste bezittingen. Denk aan vastgoed, grond, kunst, edelmetalen, edelstenen, sieraden, klassieke auto’s en horloges.
Zo bezien is goud beter te vergelijken met andere zaken die mensen kopen om hun vermogen in vast te houden. Al deze bezittingen vervullen de functie van waarde opslag, omdat het aanbod van dit soort goederen beperkt is en in een relatief laag tempo toeneemt. Vermogende mensen kopen dit soort schaarse kostbaarheden in de wetenschap dat veel andere rijken dit ook doen om hun vermogen te beschermen. Daarom zal er altijd een levendige markt blijven bestaan voor dit soort objecten, waarvan de prijs verder stijgt naarmate de economische productiviteit en de geldhoeveelheid toenemen."
Een ander belangrijk aspect is dat de stock to flow ratio van goud uitzonderlijk hoog is vergeleken met die van andere (edel)metalen en grondstoffen, omdat goud weinig nuttige toepassingen kent en niet verbruikt wordt. In verhouding tot andere metalen is goud weliswaar relatief zeldzaam, maar in verhouding tot de praktische toepassingen van goud in de hedendaagse economie is het edelmetaal juist zeer overvloedig aanwezig. Van het jaarlijkse aanbod van gedolven goud volstaat minder dan 10 procent voor industriële vraag.
Dat betekent dat ieder jaar heel veel nieuw gedolven goud overblijft, bovenop al het goud dat al boven de grond aanwezig is in de vorm van munten, baren, sieraden, versieringen en ornamenten. De overvloedige aanwezigheid van goud en het relatief constante aanbod maken dit edelmetaal bijzonder geschikt als middel om vermogen in op te slaan. Goud is meer een middel om vermogen in te parkeren dan een belegging in de traditionele zin. En vanuit dat perspectief bezien heeft het edelmetaal haar waarde door de geschiedenis heen meermaals bewezen.
De stock-to-flow ratio van goud
De waardering van goud werkt dus anders dan de waardering van bijvoorbeeld aandelen of obligaties. Vermogensbeheerders blijken echter verdeeld te zijn over de rol van goud als opslag van waarde in turbulente tijden. Ze zien het op lange termijn vooral als een hedge tegen inflatie, maar zien blijkbaar nog niet de waarde van goud als ultieme hedge tegen monetaire of geopolitieke crisissituaties als een oorlog of hyperinflatie. Met andere woorden, ze weten goud nog niet op waarde te schatten.
Dit laat zien dat er nog een wereld te winnen valt als het gaat om de erkenning en adoptie van goud als alternatieve veilige haven om vermogen in te parkeren. En dat suggereert ook dat de goudprijs nog een aanzienlijk opwaarts potentieel heeft, zeker gezien de economische en geopolitieke ontwikkelingen in de wereld.
Wilt u meer analyses lezen van Frank Knopers en Sander Boon? Via hun Substack publiceren zij regelmatig updates. Frank Knopers en Sander Boon schrijven wekelijks een marktcommentaar met daarin hun visie op de belangrijkste trends en gebeurtenissen op het gebied van geld, goud en geopolitiek.
