Paul Buitink spreekt met Simon Lelieveldt van Stichting Human Rights in Finance over de doorgeslagen financiële controlestaat, transaction monitoring, contant geld en het belang van privacy.
Wat doen Nederlandse banken met uw gegevens? Volgens Simon overtreden ze de wet en schenden ze de privacy van burgers, en daar zijn ze vervolgens allesbehalve open over. Hij vergelijkt hun gedrag met dat van een kleuter die stiekem uit de koekjestrommel heeft gesnoept. Simon zegt dat dit de banken heel veel geld kan gaan kosten.
Ook De Nederlandsche Bank (DNB) weigert volgens hem om openheid van zaken te geven over hun rol in deze situatie, ondanks zijn verzoek op basis van de Wet open overheid (Woo). Is DNB er voor de banken of de burger? Volgens Simon worden de banken gedekt door het ministerie van Financiën en DNB om iets te mogen wat volgens de wet verboden is.
In Nederland moeten ongebruikelijke transacties gemeld worden bij de Financial Intelligence Unit (FIU), terwijl Europees recht uitsluitend melding van verdachte transacties voorschrijft. Dat leidt tot een vorm van overkill, waarbij elke duidelijke maatstaf ontbreekt. Burgers kunnen hierdoor in de problemen komen: rekeningen worden onterecht geblokkeerd en de privacy komt in het geding. Is deze massale registratie van transacties wel nodig?
Wat is de toekomst van contant geld? Het belang van cash wordt volgens Simon steeds duidelijker, maar de overheid werkt lang niet altijd mee. En welke rol kan de digitale euro (CBDC) gaan spelen?
Tot slot bespreken ze het belang van privacy en het voorkomen van een controlestaat.