9.4
7.466 reviews
Nederlands
NL
Deze week stond in het teken van geopolitieke en economische verschuivingen. De Verenigde Staten en China formaliseerden eindelijk een handelsakkoord na maanden van onzekerheid. Tegelijkertijd bereikte de platinaprijs het hoogste niveau in tien jaar door wereldwijde schaarste en speculatie. In Europa laait de discussie op over het terughalen van goudreserves uit de VS, onder invloed van toenemend wantrouwen en geopolitieke spanningen.
De Verenigde Staten en China hebben een formeel handelsakkoord ondertekend dat voortbouwt op eerdere onderhandelingen in Genève en Londen. Volgens president Trump bevestigt dit akkoord een eerder bereikt “handshake deal” en behelst het een tijdelijk verlaagde wederzijdse tariefstructuur van 10 procent voor een periode van 90 dagen. De partijen hopen binnen die periode een langdurig handelsakkoord te sluiten. Amerikaanse functionarissen benadrukken dat het nu vastgelegde raamwerk meer duidelijkheid en juridische verankering biedt dan eerdere mondelinge afspraken.
Het akkoord komt op een strategisch moment: de VS onderhandelen parallel met diverse handelspartners om vóór 9 juli bredere handelsdeals te sluiten en zo te voorkomen dat verhoogde “reciproke” tarieven opnieuw ingaan. Slechts het VK heeft reeds een definitieve deal bereikt; China wist ondertussen gunstigere voorwaarden te bedingen ondanks blijvende spanningen over exportbeperkingen en de aanpak van fentanyl. De Amerikaanse regering overweegt daarnaast wereldwijde importheffingen op sectoren als halfgeleiders, consumentenelektronica en kritieke grondstoffen.
De prijs van platina is opgelopen tot het hoogste punt sinds 2014, gedreven door aanhoudende schaarste en een golf van speculatieve aankopen vanuit de Verenigde Staten en China. De edelmetaalmarkt wordt opgeschrikt door plotselinge voorraaddalingen en een opvallend sterke vraag, ondanks eerdere verwachtingen dat nieuwe tarieven de handel zouden afremmen. In plaats daarvan is er sprake van intensieve stockpiling aan beide zijden van de wereld, wat wereldwijd tot lagere voorraden leidt en de markt onder druk zet.
De fysieke markt voor platina in Londen en Zürich vertoont al maanden tekenen van krapte, terwijl de zogenoemde backwardation, waarbij de spotprijs hoger is dan toekomstige leveringstarieven, verder wijst op onmiddellijke tekorten. De leentarieven voor platina zijn ondertussen opgelopen tot 13% op jaarbasis, een scherp contrast met de gebruikelijke nul-rente. Tegelijkertijd viel goud licht terug door afnemende geopolitieke spanningen in het Midden-Oosten, terwijl de palladiumprijs met bijna 6% steeg.
Begin deze week schreef de Financial Times dat de druk in Duitsland en Italië toeneemt om hun goudvoorraden uit de VS terug naar eigen bodem te halen. Duitsland en Italië hebben met 3.352 en 2.452 ton de tweede en derde grootste nationale goudreserves ter wereld. Momenteel ligt 37 procent van de Duitse goudvoorraad nog in New York nadat in 2013 met een geheime operatie al 674 ton uit Parijs en New York terug naar Frankfurt werd gehaald. De Italianen hebben ruim 43 procent van hun goudreserves in Amerika liggen.
De aanvallen van Trump op de Federal Reserve en de groeiende geopolitieke risico’s zouden volgens de Britse krant het publieke debat over het repatriëren van goudreserves aanwakkeren. In Duitsland is hier zowel aan de linker- als rechterkant van het politieke spectrum steun voor. Fabio de Masi, voormalig Europarlementariër voor Die Linke en nu lid van de linkse BSW zei tegen de Financial Times dat er “sterke argumenten” zijn om meer goud terug te halen.
Peter Gauweiler, een prominent lid van de conservatieve CSU, zei tegen de Financial Times: “We moeten ons afvragen of het opslaan van goud in het buitenland de afgelopen tien jaar veiliger en stabieler is geworden of niet. Het antwoord daarop is overduidelijk.” Eind maart dit jaar kwam er al een vergelijkbaar geluid uit de conservatieve CDU-hoek. Ook is er steun van de AfD. Peter Boehringer, parlementariër voor die rechtse partij zegt: “Goud is het ultieme noodmiddel voor centrale banken. Het moet dus worden opgeslagen zonder derdepartijrisico’s.”
De ‘Taxpayers Association of Europe’ heeft brieven gestuurd naar de ministeries van Financiën en de centrale banken van Duitsland en Italië, waarin beleidsmakers worden aangespoord om hun afhankelijkheid van de Fed te heroverwegen. In Italiaanse media staan vergelijkbare oproepen. De partij van premier Meloni pleitte in 2019 al voor het terughalen van het goud, maar Meloni heeft haar belofte mogelijk om diplomatieke redenen nog niet ingelost.
In de publicatie van het World Gold Council van afgelopen week lazen we niet alleen dat centrale banken goud blijven kopen. Onder de ondervraagde centrale banken gaf een aanzienlijk groter percentage aan dat zij een deel van hun goudreserves binnenlands opslaan. In 2024 was dit nog 41 procent, dit jaar is het 59 procent. Ook gaf 7 procent van de respondenten aan van plan te zijn de binnenlandse opslag van goudreserves de komende 12 maanden te verhogen.
Europese centrale banken bereiden zich volgens goudanalist Jan Nieuwenhuijs in stilte al tijden voor op een hernieuwde rol voor goud in het financiële systeem. Wij spraken hem hierover in onze podcast. Luister het hier terug!
De bekende analist Luke Gromen schreef op X over het artikel in de Financial Times: De sancties tegen Rusland in 2022 maakten duidelijk: "Niet jouw kluis, niet jouw goud." Een duidelijke verwijzing naar de Bitcoin-wereld: “not your keys, not your coins.” Lyn Alden, macro-econoom, analist en auteur, reageerde eveneens op het artikel: “Zelfbeheer kan op elke schaal belangrijk zijn.”
Van de 612 ton aan Nederlandse goudreserves zou nog 31 procent in New York liggen. Paul Buitink vroeg oud-DNB’ers Nout Wellink en Lex Hoogduin of dat goud moet worden teruggehaald uit de VS. In onze podcast benadrukken zij dat het risico minimaal is en tonen zij weinig enthousiasme voor repatriëring van het goud. Paul was recent op NPO Radio 1 een stuk kritischer. Wordt vervolgd!
